Naar Yesterdays!
Na maanden wisselvallige nattigheid was het op 8 juni eindelijk gewoon al de hele voorafgaande week duidelijk geweest dat de maandelijkse toertocht doorgang zou vinden. De dag zou zonnig en warm worden. Er kwam dan ook een recordaantal van 19 deelnemers zich melden op de parkeerplaats van de Geldropse hockeyclub. Veruit de meerderheid was dakloos, de anderen moesten het doen met neergedraaide zijruiten.
Om elf uur ging de stoet op pad. Nou ja, stoet, plukjes deelnemers. Wel moest eerst nog even de Renault Caravelle van Jan Bekkers van haar ochtendhumeur afgeholpen worden. Een klein duwtje in de rug bleek voldoende.
De met bolletjes en pijltjes, door Hans van Beekum en Jan Kop omschreven route ging via Heeze, Sterksel, Maarheeze en Someren naar Nederweert. Daar aan de Pannenweg is Yesterdays gevestigd. Wij reden achter de mooie Alfa-Romeo 1600 Spider van Theo Haazen. Vooral als er geen moderne auto’s in beeld waren hielp de overvloedige zon je bijna denken dat je in Italië aan het rijden was. Bijna!
Yesterdays restaureert en verkoopt al 30 jaar motorfietsen. Onze gastheer werkt er sinds kort. Zijn vorige werkgever was DAF Trucks, waar hij in de motorenfabriek Production Engineer was. Daardoor herkende hij enkele gezichten van oud-collega’s van hem. We konden rustig al het tentoongestelde bekijken. De motorfietsen stonden per fabricageperiode gerangschikt en varieerden van fietsen met hulpmotor tot redelijk moderne weg- en racemotoren. Maar er was meer. De wanden waren behangen met oude reclameposters en er stonden de nodige vitrines met snelheidsmeters, koplampen en wedstrijdtrofeeën in soorten en maten. Het is altijd prachtig te zien met hoeveel aandacht en detail honderd jaar geleden dit soort accessoires gemaakt werden.
Mensen die uitgenoten waren konden in het cafégedeelte op het gemak onder het genot van een kopje koffie rustig bijkletsen.
Na ongeveer een uur werd de tocht voortgezet richting het lunchadres Mildert Winkelmolen. Daar genoten de meesten van de heerlijke vers bereide maaltijd aspergesoep.
Toen iedereen voldaan en verkwikt was werd de middagroute aangevangen. Wij reden achter de statig-sportieve Jaguar MkIX van Jan van der Ven, de Triumph TR6 van Theo van Leeuwen en de Daf 33 van Peter Bart. Ik verheugde me er al op een paar leuke actiefoto’s te kunnen maken van dit trio. Maar dat ging niet gebeuren, want ze vlamden alle drie volgas de Molenbrugweg in Weert voorbij. Tja, en een lege weg is ook maar een lege weg. Gelukkig reden achter ons de Peugeots van Harrie Bekkers en Chris Kuiten. Zeker toen Harrie op een wat donker stuk met veel stof de gele koplampen liet schijnen was de binnenspiegel met een mooi plaatje gevuld.
Bij Bocholt ging het België in. Er stond een mooie grenspaal langs de weg, maar die had z’n vroegere functie eigenlijk helemaal verloren, want het gladde Nederlandse asfalt veranderde over grens direct in bonkig Belgisch beton. Het droeg bij aan de nostalgische beleving. Dat wel. In Hamont konden zuinige ‘Ollanders’ hun tank vullen tegen een aangenaam tarief. Zo’n 10 kilometer verder reden we Nederland weer in.
Na nog een paar keer links, enkele malen rechts en wat rotondes rechtdoor parkeerden we bij Pizzeria Waalre Herberg ’t Loon. Wij waren er, samen met de Peugeots en zonder dit als doel gesteld te hebben, als eersten en trakteerden onszelf op verschillende soorten gerstenat. We vonden dat we dit verdiend hadden.
Later vond Jan Kop dat iedereen de genoten verfrissing had verdiend en besloot dat de door de groep genuttigde consumpties voor rekening van de OCNC waren. Kijk, dat is nog eens een voorzitter!
Wibo Pieters
